Iturrama Sat, representante de Navarra en la final CanSat
El equipo Iturrama Sat, integrado por cinco estudiantes de primer curso de Bachiller del Instituto Iturrama BHI, ha sido el representante de Navarra en la final de los encuentros CanSat, una iniciativa de la Agencia Espacial Europea que desafía a estudiantes de toda Europa a construir y lanzar un mini satélite del tamaño de una lata de refresco.
Un CanSat es una simulación de un satélite real, integrado dentro del volumen y la forma de una lata de refresco. El desafío es adaptar todos los subsistemas principales que se encuentran en un satélite, como la energía, los sensores y un sistema de comunicación, dentro de este espacio tan reducido. Cuando el CanSat está listo, se introduce en un cohete, que lo lanza hasta una altitud de, aproximadamente, un kilómetro. Entonces comienza su misión. Durante la bajada el aparato realiza un experimento científico que consiste en recoger y analizar una serie de datos hasta que toma tierra de manera segura gracias al paracaídas que lleva integrado. El equipo Iturrama Sat, formado por Iñaki Mutilva, Ainhoa Gonzalez, Anartz Balbuena, Ibai Elizondo e Izaro Etxeberria, se clasificó en primer lugar en el lanzamiento realizado el 25 de marzo en Lerín y obtuvo el pase a la final celebrada en Granada el 19 de mayo. Un problema con un interruptor que se activó por accidente acabó con sus posibilidades de pasar a la final europea. En Navarra este evento está coordinado por el Planetario de Pamplona dentro del programa Planeta STEM y cuenta con el apoyo del Departamento de Universidad, Innovación y Transformación Digital del Gobierno de Navarra y NASERTIC.
ESPERIENTZIA AHAZTEZINA
Iñaki Mutilvak grafikoen diseinuak egin zituen; Ainhoa Gonzalezek paraxutaren eta lataren diseinua; Ibai Elizondo Can-Sata eta lur estazioaren arteko komunikazioaz arduratu zen; Anartz Balbuenak programazioa eta diseinu elektrikoa egin zuen eta Izaro Etxeberria proiektuaren community managerra izan da.
Anartzek adierazi digun bezala lana gogotik egin dute satelite hau lortzeko: “Taldea eratu ondoren gure artean zereginak banatu eta erabaki genuen zein izango zen bigarren misioa. Programazioa eta diseinu elektrikoa izan zen lehen pausoa. Potea geuk diseinatu eta institutuan dugun 3Dko inprimagailu batez egin genuen.”
Ainhoa: “Lehiaketa honetarako ongi funtzionatzen duen satelite bat diseinatzeaz gain, beste lan asko egin behar duzu: komunikazioa, diseinua, babesleak bilatu…”
Ibai: “Jaurtiketaren unean aeronautika ikasle batzuek egindako kohete batean sartzen da satelitea eta mila metrotako altuerara jaurtitzen da. Guk finalera gure sateliteez gain, txostenak ere eraman behar izan genituen azalduz nola egin dugun guztia eta zein ziren gure satelitearen misioak edo bete beharreko helburuak.”
Iñaki: “Lehen misioan eskatzen ziguten irrati frekuentzia baten bidez komunikazioa ezartzea satelitea eta lur estazioaren artean. Honetaz gain, lurreratu bitartean tenperatura eta presio datuak hartu behar genituen. Bigarren misiorako guk hautatu genuen metano mailaren neurketa zehatza egitea, gas honen murrizketa oso gai garrantzitsua delako 2030 agendarako helburu batzuk lortze aldera.”
Baina emaitza ez zen haiek espero zutena:
Anartz: “Ez zitzaigun oso ongi joan Granadan. Paraxutaren mosketoia mugitzean etengailua sakatu eta satelitea itzali zuen. Ez zuen behar bezala funtzionatu.”
Heldu den urtean parte hartuko ote duten galdetuta, zaila izanen dela azaldu ziguten:
Ibai: “Hurrengo urtean USEa egin behar dugu eta CanSata egiteko ordu piloa behar da.”